‘Het voelt alsof ik hier een nieuw begin kan maken.’

Danielle Muliar zat drie jaar op de Bolsjoi Ballet Academie in Moskou. Toen ze noodgedwongen terugkeerde naar Nederland om haar middelbare school af te maken, merkte ze dat ze de aansluiting miste. Nu doet ze vijf en zes vwo op het Joke Smit College.

Danielle begon met dansen toen ze vier jaar oud was, vier jaar later werd ze toegelaten op de Nationale Ballet Academie. Ze was dertien toen ze in overleg met haar moeder besloot voor het hoogst haalbare te gaan, en deed auditie voor de wereldberoemde Bolsjoi Ballet Academie in Moskou. Ze werd aangenomen, als eerste Nederlandse ooit. Zes lange dagen per week trainen, wonen in een internaat ver van huis. “Het was pittig, maar ik had het er graag voor over.”
Vanwege een serieuze heupblessure werd Danielle na drie jaar gedwongen te stoppen met haar opleiding: een grote klap. “Elke danser weet dat het risico op blessures groot is. Toch kost het tijd om zoiets te accepteren als het je echt overkomt.” Gewend aan een gedisciplineerd bestaan, besloot Danielle, eenmaal terug in Amsterdam, direct voor het vwo te gaan, aan het Amsterdams Lyceum. ‘Met hard werken haalde ik 4 vwo. Maar het jaar daarop liep ik vast. Ik merkte dat ik bepaalde basiskennis miste, al had ik in Rusland een hbo-opleiding afgerond. En dat ik zo plotseling had moeten stoppen met ballet, had ik nog niet goed verwerkt. Ik had zo’n ander pad bewandeld dan mijn klasgenoten, het paste gewoon niet meer.”

Eigen verantwoordelijkheid

Eenmaal op het Joke Smit College ontdekte Danielle al snel dat ze niet de enige was bij wie het allemaal een beetje anders was gegaan. “Alleen dat was al heel fijn. Net als dat ik niet meer de oudste was. Het voelt alsof ik hier een nieuw begin kan maken.” Leerlingen hebben, vergeleken met een gewone middelbare school, veel eigen verantwoordelijkheid. Dat was precies wat Danielle nodig had. “Leren onder druk werkt niet bij mij. Ik leg mezelf al genoeg druk op.” Dat je hier twee uur achter elkaar les krijgt in één vak, helpt ook, zegt ze. “Daardoor kun je dieper op de lesstof ingaan en bouw je ook een band op met de docenten.” Ze was van plan natuurkunde te laten vallen, maar haar natuurkunde-docent (en mentor) overtuigde haar ervan dat niet te doen. “Hij geloofde erin dat ik het zou halen. Hij kreeg gelijk, ik sta er nu goed voor.”

Diploma halen

Ze is de docent er dankbaar voor, want inmiddels heeft Danielle nieuwe toekomstplannen, plannen waarvoor exacte vakken nodig zijn. “Ik wil geneeskunde studeren, of, als dat niet lukt, psychologie. Vanwege mijn achtergrond zou ik het liefst iets doen op het snijvlak van gezondheid en topsport.”
Ze vindt het leuk dat er op het Joke Smit College meerdere oud-schoolgenoten van de balletacademie rondlopen. En met een van haar medeleerlingen is ze zo goed bevriend geraakt, dat ze van plan zijn samen op kamers te gaan. Danielle voelt zich hier op haar gemak. “Maar het gaat er natuurlijk om dat ik m’n diploma haal. Dat vind ik best spannend. Ik zeg nu tegen mezelf: het enige dat me te doen staat is mijn best doen, dan zie ik wel wat de uitkomst is.”